die het bijna mogelijk maakte om op keramiek af te drukken.
Deze revolutionere techniek noemt men Transferware…
De techniek bestaat uit het overbrengen van een afdruk,
van een gegraveerde en geïnkt koperen plaat op een vel papier .
Vervolgens wordt het papier op ongebakken ‘’serviesgoed ’’ aangebracht ,
hetzij van aardewerk ,keramiek of porselein ,
de inkt op het papier wordt geabsorbeerd door het ‘’serviesgoed’’ .
Vervolgens wordt het papier verwijderd en de klei geglazuurd ,
Om vervolgens dan wel of niet meerdere keren af te bakken .
Hoe vaker het stuk gebakken wordt hoe sterker het serviesgoed wordt.
De inspiratie voor de vroege transferware ontwerpen uit de 18e eeuw,
werd gehaald uit de blauw- wit porselein uit China , die op dat moment erg populair was in Engeland.
In die tijd werden ook vele Italiaanse ontwerpen nagemaakt,
in het welbekende blauw op wit.
Tijdens deze vroege periode van transferware werd al de basis gelegd voor vele welbekende patronen zoals de ‘’Willow’’ patroon.
De Engelse fabrikanten van transferware,
werden al snel bekend om hun scherp inzichten op de ontwikkeling van de markten wereldwijd,
waar ze op inspeelden .
Zo vestigden in het laatste deel van de achttiende eeuw en het begin van de negentiende eeuw ,
veel Engelse pottenbakkers zich in de jonge Amerikaanse natie.
Waar ze dankbaar gebruik maakten van het patriottische trotse gevoel van de jonge nieuwe natie,
om onder andere gedenkstukken te verkopen in gigantische getallen.
Staffordshire was een lange tijd al centrum van de fijne keramiek.
Echter tijdens de Industriële Revolutie, in midden van de 19de eeuw,
werd het gebied een centrum voor massaproductie van keramiek.
Voor de snel groeiende middenklasse van Engeland.
Vandaag de dag,zijn er vele verzamelaars van transferware.
Die transferware verzamelen met
specifieke kleur(en), patroon(en),of uit een tijdsbestek(ken).
Maar daarnaast heb je nog veel meer mensen die bewust of onbewust transferware serviezen in hun ‘’dagelijkse leven’’ gebruiken.
hetzij van aardewerk ,keramiek of porselein ,
de inkt op het papier wordt geabsorbeerd door het ‘’serviesgoed’’ .
Vervolgens wordt het papier verwijderd en de klei geglazuurd ,
Om vervolgens dan wel of niet meerdere keren af te bakken .
Hoe vaker het stuk gebakken wordt hoe sterker het serviesgoed wordt.
De inspiratie voor de vroege transferware ontwerpen uit de 18e eeuw,
werd gehaald uit de blauw- wit porselein uit China , die op dat moment erg populair was in Engeland.
In die tijd werden ook vele Italiaanse ontwerpen nagemaakt,
in het welbekende blauw op wit.
Tijdens deze vroege periode van transferware werd al de basis gelegd voor vele welbekende patronen zoals de ‘’Willow’’ patroon.
De Engelse fabrikanten van transferware,
werden al snel bekend om hun scherp inzichten op de ontwikkeling van de markten wereldwijd,
waar ze op inspeelden .
Zo vestigden in het laatste deel van de achttiende eeuw en het begin van de negentiende eeuw ,
veel Engelse pottenbakkers zich in de jonge Amerikaanse natie.
Waar ze dankbaar gebruik maakten van het patriottische trotse gevoel van de jonge nieuwe natie,
om onder andere gedenkstukken te verkopen in gigantische getallen.
Staffordshire was een lange tijd al centrum van de fijne keramiek.
Echter tijdens de Industriële Revolutie, in midden van de 19de eeuw,
werd het gebied een centrum voor massaproductie van keramiek.
Voor de snel groeiende middenklasse van Engeland.
Vandaag de dag,zijn er vele verzamelaars van transferware.
Die transferware verzamelen met
specifieke kleur(en), patroon(en),of uit een tijdsbestek(ken).
Maar daarnaast heb je nog veel meer mensen die bewust of onbewust transferware serviezen in hun ‘’dagelijkse leven’’ gebruiken.
1 opmerking:
Leuk Hoe kom ik aan een toegangskaarten voor twee
Een reactie posten